چرا افراد غیر مذهبی با نشاط تر هستند

معمولا افرادی که مذهبی نیستند با نشاط تر می رسند؛ در حالی که گفته می شود یکی از علائم مومن نشاط اوست . برای واضح تر شدن این امر لازم است انواع و اقسام  نشاط را بررسی کنیم تا در این میدان مشخص گردد . آیا نشاط افرادی مذهبی بیشتر است یا نشاط افرادی که  زیاد مذهبی نیستند؟

قبل از این که مطالب را بخوانید به نظر شما کدام قشر با نشاط تر اند ؟ مذهبی یا غیر مذهبی؟

نشاط بر دو نوع است ؛ 1 - نشاط درونی . 2 - نشاط بیرونی .

* نشاط درونی : نشاطی است که ناشی از روحیات درون انسان است  و عامل این نشاط دیگران هستند.

* نشاط بیرونی : نشاطی است که همیشه وابسته به عوامل بیرونی است . که یا باید با موسیقی شاد شود و یا به مراسم جشن و پایکوبی برود و یا کسی برای او جُک تعریف کند  و یا . . .  یعنی فرد  کاملاً وابسته به عوامل بیرونی شده است. 

 اما اصل در نشاط , نشاط درونی است ؛ نشاطی که از درون انسان می رویید .

ما تا چه اندازه باید وابسته به عوامل بیرونی و نشاط آفرین باشیم ؟

انسان های موفق مصرف کننده نشاط نیستند , بلکه تولید کننده نشاط هستند. حتی جائی که هیچ یک از عوامل نشاط نباشد .

اما این بدان معنا نیست که اسلام با نشاط  بیرونی مخالف باشد , بلکه برای آن حد و اندازه مشخص کرده است .

آیا واقعا مومنان اهل نشاط نیستند ؟

انسان مومن و افراد موفق خود را وابسته به عوامل بیرونی نمی کند و خود تولید کننده نشاط برای دیگر افراد هستند .

عامل نشاط های بیرونی کاملاً آشکار هستند و بعد از مدتی انسان را وابسته به خود می کنند . به طوری که جدا شدن از آن عوامل باعث افسردگی شدید برای افراد وابسته به آنها می گردد.

اما عامل نشاط های درونی چیست ؟ پایه نشاط انسان باید بر چه چیزی بنا شده باشد ؟

اگر فرد نشاط درونی خود را تقویت کند . قطعا نیاز فرد به عوامل بیرونی کمتر می شود .

همه می دانید که مکان های نظامی بسیار خشک هستند و یکی از مشکلات امروزه افسردگی دوران سربازی است . چرا که فردی وابسته به عوامل بیرونی نشاط شده و یک دفعه از آنها جدا می شود و هیچ عامل  نشاط درونی ندارد . فلذا بعضاً به خود کشی هم می رسند . حالا فکرش را بکنید کسی که در فضای نظامی هم اسیر هم  بشوند.

 

 حال هنر است که فرد شاد باشد . در اینجاست که اهل ایمان و صبر مثل سرای زمان جنگ می بینیم که در آن تنگنا همچنان عامل نشاطشان پا برجا بود و هرگز امید خود را از دست نمی دادند .

نشاط یک لفظ عربی است و معنای  آن سرور و فرح و شادی نیست؛ بلکه به معنای فعالیت و پویایی است . " نشیط "  به معنای فعال .

فعالیت هم یک اثر رضایت مندی و لذت بردن دارد که به آن نشاط می گویند .

ما نشاط را به شادی معنا می کنیم ؛ در حالی که معادل عربی آن سرور و فرح است .

* تَسرَ الناظِرین : ( دیگران را خوشحال می کند ) 

فرح یک نوع حال است . یعنی می آید و می رود ، اما نشاط یک ویژگی درونی است که درز انسان باید به وجود بیایید. لذا ما می گوییم که عوامل برونی اصلا نشاط آفرین نیستند . بلکه صرفاً شادی آفرین اند.شادی که می آید و می رود و حال است .و یعنی در این حال لذت بخش است و تا چند لحظه دیگر حال تمام می شود.فلذا بسیار دیده می شود . که افراد بسیاری بعد از شادی های گناه آلود دچار افسردگی می شوند.

نشاط واقعی انسان در تمام شرایط و دائماً احساس لذت می کند و فقط و فقط در زمانی به وجود می آید که فرد احساس رشد داشته باشد . احساس می کنید که دارید یک آدم دیگری می شوید چون رشد انتها ندارد و چون نشاط هم انتها ندارد فرد دائماً باید رشد کند و در زندگی تکاملی خود احساس نشاط کند .

اکنون دغدغه ای در محافل عربی وجود دارد که با افرادی که سنشان بالا است و عوامل نشاط در آنها اثر ندارد و زندگیشان به روز مرگی دچار شده است چکار کنیم ؟ 

پاسخ این است که : در دنیای مدرن امروزی مسئله اسالمندی بسیار پیچیده است. در حالی که اسلام دستور داده است .که تو باید با بزرگسالان ارتباط داشته باشی . " بزرگسالان نرمال " 

منظور از بزرگسال نرمال آن بزرگسالی است که عامل نشاط جوان شود . این نه تنها برای جامهعه سربار نیست ، بلکه سرمایه جامعه است . مثلا آیت الله بهجت که اگر کسی در نماز جماعت او شرکت می کرد  تا یک هفته نشاط درونی داشت . و یا آقای حجت الاسلام قرائتی که هم اکنون در اجرای برنامه های زنده و یا غیر زنده تلویزیونی هماند یک جوان انرژی دارند .

پس بنابراین اگر فردی واقعا اسلامی زندگی کند ، هرچه سنش بالا تر رود شاداب تر و با نشاط تر می شود .

به گونه ای که قرآن کریم در سوره بقره آیه 69 می فرمایند . 

قالَ اِنَهُ یَقُولُ انُّهَا بَقَرَهُ صَفرَاءُ فَاقِعُ لَونُهَا تَسُرَّ اَلنًاظِرینَ 

" آن ماده گاوی زرد است و خالص که رنگش بینندگان را شاد می کند . "